Vitaminler doğal olarak besinler içerisinde yer alan, büyük çoğunluğu ile dış kaynaklı, büyüme, çoğalma ve sağlığın devamı için gerekli olan ve az miktarları ile etki yapan organik bileşiklerdir.
20. yüzyılın başlında karbonhidratlar, proteinler ve yağlar birincil besin öğeleri olarak tanımlandı. Deney hayvanlarında sadece, protein, karbohidrat ve lipidlerden oluşan bir besin rejimi uygulandığında bu hayvanların yeterli bir şekilde gelişmedikleri ve sağlıklı bir görüntü içinde olmadıkları gözlemi yapıldı. Bu durum, vitamin diye adlandırılan bazı besin faktörlerinin adı geçen besin maddeleri içerisinde bulunmamasından kaynaklanmaktadır. Bu sayede de vitaminlerin temel besinler ile birlikte vücut için eşit derecede önemli olduğu anlaşıldı [1]
Bir besin faktörü yokluğu nedeni ile Uzak Şarkta Java’da yaşayan yerlilerde Beriberi hastalığının meydana geldiği gözlemini yapan ilk araştırıcı Hollandalı hekim Grijns (1901) olmuştur. Ancak bilinen üç çeşit besin maddesinin dışında vazgeçilmez bazı besin faktörlerinin de bulunduğunun farkına ancak 20. Yüzyılın başlarında varılmıştır. Besinler içerisinde bulunmaması halinde Beriberi hastalığının meydana gelmesine sebep olan besin faktörünün Tiamin olduğunu bulan araştırıcı, 1912 yılında pirinç kabuğundan bu vitamini izole etmeyi başaran Polonyalı Kimyacı Casimir Funk olmuştur. Tiaminin azot ihtiva etmesi dolayısıyla bu maddeye Latince “Yaşam” anlamındaki “Vita” teriminden türetilen ve genel olarak hayat veren azotlu madde anlamına gelmek üzere “Vitamine” adını veren de yine Casimir Funk’ tur. Ayrıca Fransızcada “Vitamine” canlılar için hayati önemi olan bir dizi kimyasal bileşiğin ortak adı olarak da anlamlandırılmaktadır. Tüm vitaminlerin amin yapıda olmadığının anlaşılmasının ardından amine kelimesi sonundaki “e ” eki atılarak “Vitamin” bütün diğer besinsel faktörler için de kullanılan bir terim halini almıştır [1, 2]
Vitaminler doğal olarak besinler içerisinde yer alan, büyük çoğunluğu ile dış kaynaklı, büyüme, çoğalma ve sağlığın devamı için gerekli olan ve az miktarları ile etki yapan organik bileşiklerdir. Genellikle ısıya dayanıklı maddelerdir. Parenteral yoldan veya sindirim kanalı ile vücuda dahil olabilirler [3, 4]
[1] Bingöl, G. 1997. Vitaminler ve Enzimler. Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Yayınları Ders Kitabı Serisi No:46 file:///C:/Users/Asl%C4%B1/Downloads/Vitaminler%20ve%20Enzimler.pdf
[2] Rodela, M. 2020. Biochemistry of Vitamins. 1-26. https://www.researchgate.net/publication/342644243_Biochemistry_of_Vitamins
[3]https://biyokimya.vet/documents/biyokimya/Vitaminler_ve_Koenzim_Fonksiyonlari.pdf
[4] https://veteriner.erciyes.edu.tr/Uploads/files/Vitaminler.pdf